تکنیک های ماساژ به ترتیب مناسب

تکنیک های ماساژ زیر به اندازه کافی ساده هستند تا فرد غیرمتخصص بتواند خود را ماساژ دهد یا در خانه به یکی از عزیزانش ماساژ دهد. اصطلاحات “درمانگر” و “بیمار” را می توان بطور جایگزین برای شما و فرد گیرنده ماساژ استفاده  کرد. ضربه‌ها ساده هستند و می‌توانند روی هر نقطه از بدن از پشت، گردن و شانه‌ها تا ساق‌ پاها و پاها استفاده شوند. اگر شما ماساژ می دهید، ایده آل اینست که فقط پس از برطرف شدن استرس خود، شروع به ماساژ دادن کنید، زیرا تنش می تواند بین افراد منتقل شود.

برای ماساژ در خانه، میز ماساژ حرفه ای لازم نیست. هر سطح محکم، تمیز  و مرتب برای این کار مناسب است. از  ماساژ گیرنده بخواهید دراز بکشد و صورتش به سمت زمین باشد.

1. درمانگر آروماتراپی ماساژ  ترکیب مناسبی از اسانس و روغن حامل را برای بیمار انتخاب و آنرا به کار می برد.

2. درمانگر، ماساژ را با افلیوراژ روی ساق پاها شروع می کند. این حرکت توسط کف دست‌های صاف که با حرکات ملایم و طولانی از مچ پا تا زانو یا تا باسن حرکت می‌کنند، ایجاد می‌شود. این حرکت روغن را پخش می کند و بافت را گرم می کند. معمولاً متعاقب این حرکت،  پتریساژ برای کار کردن روی عضلات خاص یا مناطق سفت پا انجام می شود. ماساژ پای اول با بازگشت به ضربات طولانی و آهسته افلیوراژ به پایان می‌‌رسد. پای بعدی با همان توالی حرکات ماساژ داده می شود.
3. برای ماساژ پشت، اولین حرکات انجام شده مجدداً افلوراژ هستند، اما این بار در دو طرف ستون فقرات و تمام سطح پشت را پوشش می‌دهند. پس از گرم کردن بافت، درمانگر از انگشتان، بند انگشتان، مچ دست یا آرنج برای کار عمیق‌تر روی بافت استفاده می‌کند. عضلات سفت با کار موضعی در نواحی سفت و در تمام طول عضله با ضرباتی مانند پتریساژ، فشرده سازی، اصطکاک و کوبه ای تسکین می یابند. این قسمت از ماساژ با حرکت افلیوراژ به پایان می رسد.
4. بازوها و دست های بیمار را می توان در حالی که بیمار دراز کشیده و صورت رو به پائین یا رو به بالا است، ماساژ داد. یک بار دیگر، درمانگر با حرکات  طولانی و آهسته افلیوراژ شروع می کند. اگر بتوان وزن بازوی بیمار را به طور ایمن نگه داشت، پتریساژ، فشرده سازی و اصطکاک را می توان با یک حرکت فشردن انجام داد. حرکات افلیوراژ این قسمت از ماساژ را نیز به پایان می رساند و درمانگر به سمت بازوی دیگر حرکت می‌کند.
5. برای انجام بقیه مراحل ماساژ، بیمار می تواند به صورت رو به بالا یا پایین دراز بکشد. درمانگر دستش را زیر گردن بیمار می‌برد تا انگشت‌ها را از پشت تا قاعده جمجمه به سمت بالا شانه کند. اگر بیمار رو به بالا دراز کشیده است، درمانگر باید اجازه دهد وزن گردن نشان دهد که چقدر باید با انگشتان فشار وارد شود.به جای اعمال فشار بیش از حد، که ممکن است به دلیل زاویه نامناسب دست ها منجر به گرفتگی یا آسیب دیدگی عضلانی شود. در بالای شانه‌ها، درمانگر ممکن است از تکنیک پتریساژ با شدت متوسط استفاده کند، زیرا این ناحیه مستعد تنش ماهیچه‌ای قابل توجه است. سپس ماساژ دهنده  ممکن است قسمت بالای قفسه سینه و ناحیه استخوان ترقوه بجز ناحیه گلو را ماساژ دهد .
6. برای ماساژ صورت، درمانگر باید سر میز ماساژ بنشیند مگر اینکه بتواند راحت بایستد. صورت بیمار ابتدا با استفاده از کف دست های صاف در یک حرکت ملایم به سمت بالا برای حرکت روی پیشانی ریلکس می شود. این حرکت را می توان در هر مرحله از ماساژ صورت تکرار کرد. بعد: برای از بین بردن تنش، می توان ضربه های دایره ای ملایمی را از پیشانی به سمت چانه انجام داد. درمانگر می تواند از بند انگشتان خود برای ماساژ خط فک بیمار استفاده کند که می تواند با دایره های اصطکاکی کوچک و سبکی که از گونه ها شروع شده و به سمت خارج به مفاصل فک می رود فشار داده شود. حرکات دایره ای سبک همچنین می توانند تا گوش ها و پشت آنها بالا بروند. وقتی این حرکت تا شقیقه‌های بیمار پیش می‌رود، فشار  حتی باید کمتر اعمال شود. با استفاده از پدهای شست، درمانگر می‌تواند پیشانی را از بین ابروها صاف کند و در جهت شقیقه‌ها به سمت بیرون حرکت کند. این حرکت جداسازی با شست ها در جهت مخالف می تواند در سراسر برآمدگی های ابرو، از پل بینی در سراسر استخوان گونه ها و گونه ها، زیر بینی و در سراسر چانه تکرار شود.
7. پاها باید در آخر ماساژ داده شوند تا از انتشار باکتری از پا به بقیه بدن و سایر سطوح جلوگیری شود. ماساژ پاها می تواند از مچ پا شروع شود و از روی پا تا ناحیه پنجه ادامه یابد و درمانگر از افلیوراژ با فشار متوسط استفاده کند. هر انگشت پا را می توان بین انگشتان چرخاند و به آرامی کشید. با استفاده از پدهای شست می توان فریکشن دایره ای را روی کف پا و پاشنه بیمار اعمال کرد. دست ها باید بلافاصله پس از ماساژ پا شسته شوند.